“Një familje mbretërore nuk ka hequr dorë plotësisht nga shpresa për të rimarrë një fron.” Kështu e nis artikullin “The Economist”, për ardhjen në jetë të princeshës Geraldinë.
Kjo media prestigjioze risjell në vëmendje historinë e familjes mbretërore të Shqipërisë, teksa shtron pyetjen që gjithkujt mund t’i shkojë në mendje: A mund të jetë vogëlushja e Princ Lekës II një ditë mbretëreshë?
Më poshtë shkrimi i përkthyer në shqip:
Në 22 tetor familja mbretërore e Shqipërisë njoftoi me kënaqësi lindjen e Princeshës Geraldinë. Prindërit janë Leka Anwar Zog Reza Baudouin Msiziwe Zogu, ose më thjesht Princi Leka ll, i cili pretendon fronin, dhe gruaja e tij Princesha Elia, një aktore. A mund të jetë fëmija një ditë mbretëreshë?
Në 1997 Shqipëria ishte i vetmi shtet ish-komunist që mbajti një referendum mbi rivendosjen e një monarkie. Një e treta e votuesve ishin pro. Babai i Princit Leka, i vetëshpalluri Leka I (parë), i cili u rikthye përsëri në atdheun e tij më 1993, marshoi drejt komisionit zgjedhor në kryeqytetin e Tiranës, për t’u ankuar për manipulime. Një burrë u vra në një betejë pasuese me armë.
Sundimtari me shërbimin më të gjatë të shtetit që u shfaq pas shekujve të sundimit turk Osman, ishte një komunist jashtëzakonisht i egër, Enver Hoxha, i cili sundoi nga fundi i luftës së dytë botërore deri në vdekjen e tij në 1985. Por në vitet midis luftës së parë dhe të dytë botërore ishte Ahmet Zogu, një kryetar fisnor, i cili drejtoi politikën e vendit. Duke u ngritur nga ministri i brendshëm te presidenti, ai u vetëshpall mbret më 1928. Por italianët e Musolinit pushtuan më 1939 dhe e dëbuan atë. Ai vdiq në Francë në 1961.
Mbreti Zog ishte një modernizues i vendosur. Disa shqiptarë kthehen në kohën e tij me sentimentalizëm nostalgjik. Tirana, kryeqyteti, ka një statujë të Zogut dhe një Bulevard Zog. Por djali i Zogut, Leka, babai i ndjerë i kërkuesit aktual të fronit, megjithëse i gjatë si një basketbollist, ishte më pak mbresëlënës. Lindur nga një aristokrate gjysmë-hungareze gjysmë-amerikane (e quajtur gjithashtu Geraldine) disa ditë para largimit të mbretit Zog, ai (Leka) u rrit në Angli, Egjipt dhe Zvicër. Ai banoi midis vendeve të tjera, në Spanjë, Rodezinë e atëhershme dhe Afrikën e Jugut dhe u martua me një të divorcuar australiane. I hipnotizuar nga armët, për të cilat u pendua më vonë, në vitin 1979 ai u dëbua nga Spanja për rregulloret e armëve. Djali i tij i vetëm lindi në Afrikën e Jugut. Në 2002 parlamenti post-komunist i Shqipërisë ftoi shtëpinë e familjes mbretërore, duke u dhënë atyre privilegje që përfshinin pasaporta diplomatike.
Erion Veliaj, kryetari i Bashkisë së Tiranës, thotë se Leka është “shumë i mirë” për politikën e ashpër të Shqipërisë. I pyetur nëse do të donte të ishte mbret, princi thotë me qetësi me një theks të ngurtë të Afrikës së Jugut se “do të dëshironte të shërbente në çfarëdo mënyre që të ishte e mundur”. Në rastin “teorik” të një rikthimi do të ishte “shumë e mundur”, thotë ai, të imagjinojmë që Geraldina e fundit të kurorëzohet Mbretëreshë e Shqiptarëve.
